Unexist: Anarchy release party

24 oktober 2010 Voor het eerst in de 15 jaar dat het ADE bestaat, was er een echt feestje voor de ‘gappies’ onder de danceliefhebbers. Ter ere van het uitkomen van Unexist nieuwste album is de North Sea Venue (NSV) op de zaterdag eventjes het koninkrijk van de meester uit Italië.

Er is geen betere plek voor dit feestje dan het achteraf gelegen North Sea Venue. De voyer is prachtig, ruim en warm. Dat je niet meteen in het midden van het feest staat na binnenkomst, is een welkom iets. Waar je vaak meteen moet gaan schreeuwen om elkaar bij binnenkomst te begroeten, biedt de voyer de gelegenheid om even op adem te komen en een biertje te drinken. Maar de diepe dreunen die achter de muur vandaan komen dwingen de voetjes toch snel naar de dansvloer.

Een feest laten openen door Tommyknocker. Dan begin je meteen wel in de hoogste versnelling. De beste man draait snoeihard en dat wordt gewaardeerd door de enkeling die al uit z’n dak gaat op de dansvloer. Nee, vol is het er nog lang niet. Tegen een uur of 1 begint de boel een beetje op gang te komen. Gelukkig zijn alle bezoekers echte liefhebbers, en samen met de niet al te grote zaal geeft dit zeker een knusse sfeer. En dat terwijl er continu 150 BPM uit de speakers knalt. Het rookhok staat vol met mensen en er wordt volop gekletst en geouwehoerd. Het rookhok zelf is ook een pareltje, met luxe banken, goede ventilatie en genoeg ruimte om niemand voor de voeten te lopen.

Het snoeiharde tempo waar Tommyknocker de toon mee gezet heeft, wordt goed opgepikt door Obsession. De korte setjes, variërend van een half uur tot 50 minuten, zorgen voor leuke afwisseling. Normaal gezien duren setjes zo’n anderhalf uur, wat vaak net iets te lang is. Af en toe steek het hoofd van de kleine Amerikaan Lenny Dee boven de draaitafels uit. Na wisseling van de wacht staat Lenny Dee samen met Claudio Lancinhouse, en draaien net zo hard als hun voorgangers. Toch kun je merken dat de twee een andere, eigen stijl hebben. De tracks zijn speelser, maar het live optreden blijft een beetje achter. “Stop and play” is het optreden absoluut niet, maar van een creatieve held als Lenny Dee mag je toch wat meer live tricks verwachten. De grijze indiaan Lacinhouse staat oprecht te genieten. Hij stuitert niet op en neer zoals zijn compagnon, maar de grijns op z’n gezicht is continu aanwezig.

De dansvloer is al aardig opgewarmd als de meester himself achter de decks verschijnt; Unexist. Tot nu toe was de getatoeëerde Italiaan een schimmig figuur dat in de achtergrond toe stond te kijken, maar nu is het zijn beurt. Zijn landgenoten, die in relatief grote getallen op zijn komen dagen, zwaaien met de Tricolore (Italiaanse vlag) en schreeuwen de longen uit hun lijf. Zodra de eerste track loopt is het duidelijk dat dit een optreden voor in de boeken is. Unexist, of Jappo, staat bekent als een meester in het scratchen, en die titel maakt hij zeker waar. Het publiek heeft duidelijk gewacht op de koning van de avond en gaat dan ook helemaal uit z’n plaat. Jappo doet z’n reputatie eer aan en blaast de zaal zowat op. Een echt geval van ‘you should have been there’.

Ondanks het enthousiaste publiek, de heerlijke optredens (wat mindere momenten daargelaten) en de uitstekende locatie zijn er ook minpuntjes. Bij de schaarse momenten dat er iemand boos is grijpt de security wel erg hard in. Natuurlijk zijn er regels die gevolgd moeten worden, maar het devies lijkt te zijn ‘eerst iemand naar buiten werken en dan vragen stellen’, wat jammer is. Ook is de beloofde preview van Jappo’s nieuwe album ‘Anarchy’ niet uitgedeeld onder de bezoekers.

Al met al een echt feestje voor de liefhebber. Unexist is heer en meester, en als je het daar niet mee eens bent: Unexist will break your face!

txt & imgs: Erin Gabriël