Valtifest || Hemel op aarde

06 september 2010 Terugkijkend op een zonnige editie van Valtifest, kun je concluderen dat het festival in drie jaar van een pionierend openluchtfestijn is uitgegroeid tot een niet te missen event op de jaarlijkse festivalkalender. Dat je je moet verkleden om deel uit te maken van het feest, maakt het alleen maar leuker. Waar vorig jaar nog crocodile hunter’s, stoute poezen en bronstige My Little Pony’s de dienst uitmaakten, was de NDSM-werf afgelopen zaterdag een hemel op aarde voor reli-freaks.

Boven de entree, die bestormd wordt door monniken, duivels uit alle windstreken en heilige bonen, patrouilleren strenge, zwarte burka’s en jengelen er Arabische klanken uit de krakende speakers. It’s A Religion is een thema dat op alle mogelijke manieren wordt geïnterpreteerd. Niet alleen door de dansers in string en mini-burka, maar ook door de bezoekers die duidelijk werk maken van hun outfits.

Meester van Bellen verricht de officiële opening dit jaar op de mainstage met De Jeugd van Tegenwoordig die, omringd door extravagante dansers hun hit Kerk inzetten terwijl er confettikanonnen afgeknald worden. Het massaal toegestroomde volk bidt mee en vraagt om een teken van boven waarop een helikopter ladingen slingers boven het terrein dropt. LeLe vervangt Ou Est Le Swimmingpool op de RAUW Main Stage. Vooral Hare Krishna’s weten LeLe te waarderen, totdat het optreden na een nummer of drie wat inboet aan overtuigingskracht en magie.
Tijd voor iets anders want er is immers zoveel te doen en te zien. Een met kots besmeurde non zit stilletjes in een hoekje haar zonden te overdenken en de dood zit een Jezus, in bezit van een levensgroot kruis, op de hielen. Je zou er de hele dag naar kunnen kijken en vergeten dat er ook een programma is.

Voor Beukplein 666 (een podiumloods waar zo’n 300 man in past) struikelen goede Christenen over een rubberboot vol knuffelbeesten. Op het podium staat sexy non Wanna Be A Star, die in haar ondergoed een voorliefde voor punk etaleert met een enthousiasme waar menige TV-dominee jaloers op zou zijn. Huoratron mag vervolgens zijn tanden in het vlees zetten. De Fin scheurt het Beukplein met gemak aan stukken met een snoeiharde techno-set die erin gaat als Gods woord in een ouderling. Halleluja! Junkie XL staat even later in de Cosmic Heaven-tent. In priesteroutfit weet hij de gemoederen zo te beroeren met zijn funky set dat het animo te groot is en de hemel uit zijn voegen barst.

En dan snel weer terug naar de mainstage voor een portie Braziliaanse elektronisch geweld zoals alleen ex-Sepultura drummer Iggor Cavalera en zijn vrouw Laima Leyton dat kunnen. De Mixhell dj’s komen vanavond met een hysterische liveset die de boel volledig op zijn kop zet. Ondanks dat ze een prima show neerzetten is het bijna jammer dat Rye Rye, de negentienjarige rapster uit Baltimore, de vaart er weer een beetje uithaalt door tussen haar feestnummers weer even gas terug te nemen.
Zo kent het programma vele gedaante – en snelheidswisselingen en dat maakt Valtifest interessant en toegankelijk voor iedere gelovige. Als Aeroplane even later met een onweerstaanbaar staaltje, dat italo kruist met disco, pop en electro, afsluit in Cosmic Heaven ligt het terrein al bezaaid met geknakte vleugels en andere verloren relikwieën. Nog een keer gaan alle handen de lucht in en de bokkenpoten van de vloer om de Belgische Italiaan te eren en tot de laatste noot te genieten van het spektakel waar de ware Valtifestganger de hele zomer naar heeft uitgekeken. Amen.

txt & imgs Leontine de Reede